Yılların yorgunluğu hala üzerimde
Ayaklarım taşımıyor bedenimi
Karşımda uçsuz bucaksız bir deniz
İki mahzun yürek yürüyoruz
Tek kelime etmeye cesaret edemiyoruz
Hayra alamet değil bu sessizlik
Yaklaşan fırtınayı haber veriyor dalgalar
Rüzgar o kadar sert esiyor ki
Hayallerimizi alıp götürüyor bizden
Umutlarımız suya düşüyor
Birazdan hareket edecek bak gemin
Yolcular el sallamak için almış yerini
Biliyorum
Son yolcusu sensin bu geminin
Sessizce ağlıyorum başımı çevirerek
Beyaz mendil düşüyor ellerimden
Sen gitmekle kalmıyorsun
Bendeki seni de götürüyorsun
Bir yanım yalnızlık koridoru
Diğer yanımda sen kokuyorsun
Duygularım karman çorman
Attığın kör düğüm çözülmüyor bir türlü
Senin olmadığın bir dünya ya alışmaya çalışıyorum
Kulaklarımdan karanlığın uğultusu gitmiyor
Göz bebeklerimde korkunun en büyüğü
Nedenini sorma bana anlatsam da anlayamazsın
Yalnız kalma korkusunu yaşadın mı hiç
İşte böyle kalırsın çaresiz
Artık sisli şafaklara uyanmak istemiyorum
Sen olmayacaksan düşlerimde
Biliyorum
Her gece üşüyecek ellerim
İliklerime kadar titreyecek bedenim
Yağsın üzerime sevgi yağmurları
Nispet yapmasın yeter ki gözyaşların ...
Refik
11 . 11 . 2016
İstanbul
(
Düş Kırıklığıdır Yaşadıklarım başlıklı yazı
keskin2011 tarafından
11.11.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
