Su taşımayla dönmez değirmenin lak taşı Yıkık bir harabeden ev hane olmaz Leyla Sevenin giden için dökülse gözden yaşı Gönülden filizlenen çiçekler solmaz Leyla Kulu ağlatan kulun hiç yüzü gülmez Leyla
Kaç mevsim geçti bilmem çoktandır gittin burdan Dün gibi sızlıyorsun sol yanmda ta şurdan Belki çıkıp gelmezsin girdiğin o çukurdan Acılar ırgat olsa aşk çayın yolmaz Leyla Değer görmeyen insan pek kıymet bilmez Leyla
Desinler unutmuşsun anmıyorsun adımı Gören var hayatına almışsın bir adamı Kötü diye konuşur edip dursan yadımı Boş urban çer çöp ile dol diye dolmaz Leyla Nankörler kesesinde pul akçe bulmaz Leyla
Gün gibi aklımdasın kalbim senle çoşuyor Gönlümün deryasına hasret dolmuş taşıyor Bu divane sevdiğin gelirsin der yaşıyor Özleme reva yürek özlemden yılmaz Leyla Kötü olan dilleri iyilik çelmez Leyla
Şarkılar seni anar türkülerde sen varsın İçimde yanıp duran onulmaz korlu harsın Temmuz’da üzerime yağan amansız karsın Zalimin yüreğini mehamet delmez Leyla Yaşanan bir maziyi kimseler silmez Leyla
Her anım ayrı hüzün yolunu bekler gözüm Sana mektup yolladım oku eyle bir çözüm Ya gel yada hiç gelme bitsin ertık niyazım Çıkar arayan dostan hayırlar gelmez Leyla Mazlumun gönül ahı kimseye kalmaz Leyla
( Leyla başlıklı yazı M.Kılıçel tarafından 21.11.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
