Online Üye
Online Ziyaretçi
Acımayan acınmaz, rahmet et ki rahmet bul
Ceza cinsine göre adalettir öç değil!
İnsana değer veren ne paradır ne de pul
En güçlü cevher ahlak nüfuz, maddi güç değil!
Şeytana dost olmuşsun kulu hakir gördünse!
Her şeyin değersizdir eğer gönül kırdınsa
Şirk’e kadar götürür riya için verdinse
Kuldan tekva aranır, semiz koyun, koç değil!
Kendine güven, ancak nefsi düşman bilesin
Saygınlık istiyorsan, mütevazi kalasın
Öfkeni yut kin gütme, kibri, buğzu salasın
Vakarlı olmak çok hoş, bencilliğe göç değil
Durumunu düzelten iyilere karışır
Kendini seven insan herkes ile barışır
Dizginleyeyim diye nefsi ile yarışır
Pehlivanlık işte bu, başkasıyla maç değil
Ziyafet vermek güzel ahbapların yesinler
Seni tanıyanların “ne cömerttir” desinler
İçinde riya varsa sebil olur besinler
Hayra ulaşamazsın doyurduğun aç değil!
Der Mikdadî mutlaka yoksulu kayırasın
Çıplak ise giydirip aç ise doyurasın
Malını hesaplayıp hakkını ayırasın
Gönüllü vermek gerek zekât asla baç değil!
Şair Mikdat Bal