1
…SOKAK ÇOCUĞU…
Soğuk…
Yine soğuklar kapıda
Ve ben yine sensizim anne
Üşüyorum
Üşüyoruz
Kimse umursamıyor
Ne yeriz,ne içeriz
Bizi görünce iğrenç bir mahlûk gibi bakıyor insanlar
Oysa istediğim,
İstediğimiz sıcacık bir kap yemek ve başımızı sokacağımız oda
Ve bize dokunulmayacağından emin olacağımız barınak/lar
Anne çok kırılganım
Sessizliği
Güneşin tenimi/zi kavurmasını
Rüzgârın ılık ılık esişini özledim
Anne !
Sana daha yakın olmak istiyorum bu gece
Çok üşüyorum
Sıcacık kollarınla,
Ilık nefesinle sar beni anne !
Yok,yok
En iyisi sen
Bu gece rüyama girsene !
Kırılmış yüreğim
Üzgünüm
Geçiyor ömrümden yıldızlar
Yalnızım
Yine yalnızım
Üşüyor sokaklarım
Üşüyor ellerim ve gözlerim
Üşüyor mavi düşlerim
Yağmur altında şimdi gökyüzüm
Titriyor bir sonbahar yaprağı gibi anılarım
Anılarda saklı bir anne-baba özlemi beni bunca hırpalayan
Gideceğim
Evet,gideceğim buralardan
Geride içi dolu bir defter bırakacağım
Hani, hayalinle gizli gizli sohbet ettiğimiz gecelerinin
ardından
Sokak lâmbasının ışığı altında karaladığım defteri…
Okunmayacağını bile bile bırakacağım
Hayatımdaki gölgeleri,kılkuyrukları
Benim gibi kendi küçük yüreği koccaman sokak çocuklarını
Ve karşıdaki sokakta ara ara rastladığım
Esmer bir kızın kızıl saçlarına çocuksu yüreğimle
Vurgunluğumu anlattığım defteri bırakacağım
Anne,pisim diye kimse sevmedi beni
Ve hiç kimse de sevmeyecek,biliyorum !
Çünkü ben/biz sokak çocuğuyu/z/m
İtilen,kakılan,horlanan ve dışlanan sokak çocuğu
….gece yalnızlıklarım…00:46 / 02 aralık 2016