.


Fer biter

Bakmanın  k/arasını öğütür  gözler

Kanar  sessiz  harflerin yüzü

Kaçmakla göçmek arası yaşanır hayat

Ve  h/içe doğru kayar yeryüzü

 

 

Esir düşer

İçinden geçtiklerimiz içimizden geçirdiklerimize

S/üzülür  sessiz yağmurlar

Ve ateşin  nazarı değer  hepimize

 

 

Duyulur nihavent bir çığlık

Dolun/ay teselli eder geceyi

Kabusa bürünür  üryan rüyaların gölgesi

Ve  dilin zehri  böler heceyi

 

 

Ölümün ilk kapısıdır yeis

Pençesinden ağır yaralı kurtulur  gülümseyişler

Ruhsal üşümeler yaşanır sırlı girdaplarda

Ve aldanışın yangınını söndürmez  üfleyişler

 


Şarktan garba uzanır buğulu nisyan

Damıtılmış arzulara gebe kalır bedenler

Sabırsızca çoraklaşır mevsimsizlik

Ve okyanusu görür denizi hissedenler

 

 

Tükenişi kucaklar  griden bozma beyazlık

Avuçlarda gizlenir öfkeli taşlar

Kendi boşluğunda yankılanır her iç çekiş

Ve musa'llada  son kez  a m i n l e n i r  yaşlar


.

.

.

.

.

 

( Son Nisyan başlıklı yazı AYDIN UZKAN tarafından 10.12.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.