1
EBECİK
Sen gittin
gideli kalmadı tadım
Yaşam
heyecanı bitti ebecik
Adını
andıkça rahmetle yâdım
Şuramı bir
sancı tutu ebecik
Sen hani,
bırakıp gidince hanı
Bıraktık
ekmeyi kestik harmanı
Çoluğun,
çocuğun et çekti canı
Çil horoz
son defa öttü ebecik
Kuyruksuz
koyunun öldü ikizi
Bir altın
etmedi vallah sekizi
Sorma,
keçilerle ala öküzü
Onlarda
kumarda battı ebecik
Dediler
evlilik sanattır sanat
Açıldı
sırtımda beş metre kanat
Otuzundan
sonra aldım bir avrat
Varımı,
yoğumu yuttu ebecik
Dünya’yı
sorarsan tam bir curcuna
Kefil
olmuyorlar fakır borcuna
Ay, yüzyılda
girmiş züğürt burcuna
O da gelip
bana çattı ebecik
Aşiret
gurbette ekmek peşinde
Her birinin
hasret yanar döşünde
Selam yok,
sabah yok herkes işinde
Felek
hepimizi güttü ebecik
Âlem ateş
alsa tınmazdım evvel
Mürekkep
suyuyla yunmazdım evvel
Dünya fani
derdin kanmazdım evvel
Hayat
bizleri de üttü ebecik
Katmer,
katmer sarıp dürdüğün ekmek
Üstüne
tereyağ sürdüğün ekmek
Yavrum diye,
diye verdiğin ekmek
Seninle
birlikte gitti ebecik
Çiftcim
kadir kıymet bilsin istedim
Kokun
ötelerden gelsin istedim
Gül yüzün
birazcık gülsün istedim
Hasretin
burnum da tüttü ebecik
Ahmet Çiftci 03-12-2016