TORUNUM  ELÝF  NUR'A  ÝTHAFIMDIR.

Küçük  yaþta  almýþ  sazý  eline.
Mor  yaylalar  diyor  kýzýmýz bizim.
Kurban  olsun  dede,  tatlý  diline.
Hem  kalbimiz  hem  de  gözümüz  bizim.

Adý  Elif,  o  henüz  beþ  yaþýnda.
Çok  ciddidir  bu  saz  çalma  iþinde.
Menajerler  þimdi  onun  peþinde.
Lakin  çok  fazladýr  nazýmýz  bizim.

Do, re,mi,fa,sol,la,si,do, gam yapar.
Notalarý  bir azýcýk ham  yapar.
Azimlidir,  yaptýðýný  tam  yapar.
Hiç  kesilmez  asla  hýzýmýz  bizim

Fethiye’nin  civcivleri  bellidir.
Çaldýklarý  çokça  çiftelidir.
Dede altmýþ,  nine  ise  ellidir.
Oynar  gayrý  bel  ve  dizimiz  bizim.

Sazý  ile  yapar  bir sürü beste.
Bestelerden  olur her  gün  güldeste.
Hele  bir  de  oturunca kümeste.
Kalkýp  göbek  atar  kazýmýz  bizim.

Dedesi  de  çalar  idi  curayý.
Curayý  çalarken  yaktý  sarayý.
Þimdi  aldý  Elif Nur’u  sýrayý.
N’eydek  buymuþ  alýn  yazýmýz  bizim

Boyundan  da  büyük  sazý  almaz  mý?
Usta  aþýklardan geri  kalmaz  mý?
Bir  de  teke zortlatmasý  çalmaz mý?
Aþka  gelir  koyun-kuzumuz  bizim

‘’Aþýk  Minik  Fýstýk’’týr  onun ismi
Yürek  büyük,  lakin  kuþ  kadar  cismi
Neþet  Ertaþ  görmeliydi  bu  resmi.
Deyin  nasýl  olmuþ pozumuz  bizim

Sazý  þöyle  dizlerine  yatýra.
Perde,  vuruþ,  tabi ki  Hak  getire.
Bekle  artýk  türküsünü  bitire
Varsýn olsun   budur hazýmýz bizim.


Sami  der  ki  aþýklýk  deðil  kolay.
Benim  torun  iþte  böyle  bir  olay.
Oynamakta harmandalý,  bar,  halay,
Hem  Kürdümüz  hem  de  Lazýmýz  bizim