KÖR KARANLIK AKŞAMLARDA
Hasretin çoğaldıkça içimde
zaman düşmanım oldu
kör karanlık akşamların,biteceği günü bekliyorum
bazen seni elimdeki içtiğim o sigaradan buluyorum
öyle bir çekiyorum,ki içime
ciğerim bayram ediyor hasretinle
seni düşünmeden aldığım o solukları
saymıyorum nefesimden
Özlemin var,gözyaşlarımın suskunluğunda
Şafak kaç bilmiyorum
elimde bir kalem birde kağırt
öylesine umutsuzca
her güne bir çizik atıyorum
ondan sonrası uyku tutmasa,da
şöyle bir uzanıp hayalinle yatıyorum
yüreğim umulmayan yaralarla baş edemezken
birde tatlı gülüşünü özlüyorum
hasretin bu rengine siyahmı  desem
bir türlü ağarmak bilmiyor,o zalim geceler
sende bir,gün anlarsın hayal kurmayı
umutla beklemeyi
işte o zaman lanet edersin yaşadığın o güne
elinde ne varsa geçmişe dair
yırtar atarsın
biliyorum dostu yok gecelerin
ama olsun,ben yinede
seviyorum geceleri
gerçek olmasa bile
öyle dalıp gidiyorum
seni sensiz yaşamak,zor olsa bile
Malatyalı şair
Cahit aluç








( Kör Karanlık Akşamlarda başlıklı yazı cahitaluc tarafından 22.12.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.