Karanlığın dahi cesaret edip giremediği sokaklarda,

Sırf ben adımlıyorum diye, ayın doğmayı unutması.

Reva mıdır, yüreğimin böyle kanaması.

Oysa sonbahara gebe bir yaz akşamında tanıdım seni.

Yüzün güneşe dönüktü, hüznün yakıyordu canımı!

Müebbet yemiş bir mahkûm gibiydim.

Cezam hiç bitmeyecekmiş gibi…

 

Daha ilkbaharında ömrümün,

Kana bulanmış sevinç çığlıklarım içinde.

Aşka dur deyip, hüznü kucakladım.

Tadına varana denk yaşadım.

Yıllardır kaçtığım hüznü.

 

Sararmış yaprakların arasında,

Taze bir güle rastlama çabası,

Eylül hazanında yaz sıcaklığını aramak.

Nasıl beyhudeyse,

Öylesine anlamsız gelmeyeceğin geleceği hayra yormak,

 

Yıllar eskimeye yüz tutarken,

Ben hala sabahına uyandığım günü,

Şükür secdesiyle süslüyorum.

Seni bana getirecek sanıyorum.

Ne acınası bir hal ki,

Hala medet umuyorum günlerden…

( Bir Hüzne Kapıldım başlıklı yazı Mecaz Adam tarafından 22.12.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu