1
Seyir etseydim
gönülleri keşke gönül içinde
Tatlı bir
söz söyleseydim dilimle coşku içinde
Ne gezersin
gönülsüz dilsiz dünyanın peşinde
Otur ağla
kalk ağla ağlamak yakışır elbet sana
Niyaz etmedim
hakkın huzurunda kendi halime
Yürürken ayağım
takıldı yerdeki eski kilime
Gönülsüz tatlı
dilsiz yaşamak senin söyle neyine
Otur ağla
kalk ağla ağlamak yakışır elbet sana
Her sağına
soluna baktıkça ecelin bak sana görülür
Bu can vakti
geldiğinde alınır hesap için dürülür
Ölmeden önce
ölene ölüm ile öldüğümü görülür
Otur ağla
kalk ağla ağlamak yakışır elbet sana
Kaçamazsın kaderinden
kalırsın dört köşe çukur içinde
İstediğin kadar
ecelden kaç yakalanırsın günün birinde
İster ölümü
sev ister sevme tutar elbet bir gün elinde
Otur ağla
kalk ağla ağlamak yakışır elbet sana
Kul Mehmet’im
biz gidersek kalanlara olsun selam
Söz söylemekten
kalmadı tükendi dilde kelam
Bizler gitsek
te bu âlemde hayat ediyor yoluna devam
Otur ağla
kalk ağla ağlamak yakışır elbet sana
Mehmet
Aluç-Kul Mehmet