KENDİNE GEL EY GÖNÜL
Kendine gel ey gönül artık yanılma yeter
Yar diye bir yılana sarılmanı istemem
Acı verdin bedene ettin mecnûndan beter
Herkesi Leyla sanıp darılmanı istemem
Boşa gitmesin artık verdiğin emek aşka
Yıkılan hayallerin ceremesi çok başka
Adımını doğru at dememek için keşke
Vefasızın peşinden yorulmanı istemem
Ne sevdalar yaşadın hep acıyla son buldu
Umut edip bekledin olan hep sana oldu
Aşk bağında yeşeren gonca güllerin soldu
Bundan böyle dalından kırılmanı istemem
Sevmeyi bilmeyene sevgi heva, hevestir
Seni perişan eden içinden gelen sestir
Vefasızdan yar olmaz bu sözü iyi kestir
Hercaiye akıp da durulmanı istemem
Çoğu zaman belli ki geçiremem sana söz
Sonrası malum olur iki çeşme iki göz
Kalbe yansımaz inan baktığın her güzel yüz
Bu savaşta hep yere serilmeni istemem
Zannetme çok seviyor her sevgilim diyeni
Sonrasında mahveder mutlu olma gayeni
Toparlanmadın henüz daha yangının yeni
Artık hassas yerinden vurulmanı istemem
Murat Gökçe Karsî
24.12.2016
(
Kendine Gel Ey Gönül başlıklı yazı
Karsî tarafından
26.12.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
