Belki
Gözlerimde nemli bir bulut,
Şakaklarımda kuru bir iklim.
Gelir mi sonu,
Yarasına tuz basılmış kanadı kırık düşlerin?
Memleketlerin en büyülüsü
Kayboluyor alnı kırışmış sokaklarımda
Ayaklarımda iklimlerin en tuzlusu
İntihara sürüklüyor
Dudaklarımda adı belirsiz özlemlerimi…
Gökkuşağından mevsimler örsem sana
Yazı sen baharı sen,
Yok kışı,
Üşüyesi gelmez hiçbir kırlangıcın.
Ama ben ki
Ait olmadığım yerdeyim,
Beni alsan
En sevdiğin köşeye koysan
Islanmasa hiçbir çocuk,
Çocuksu gülüşlerim
Kanadı kırık kuş misali
Üşümese yüreğim.
Ama ben,
Kalbimin kırıldığı yerden başlıyorum
Gülücükler saçmaya
Her şeye rağmen…
Belki her şeyden ümidini kesmiş bir ağaç aşka gelir
Başlar en kuruyan yerinden
Dallanıp budaklanmaya…
Ayşegül Aktağ
(
Belki başlıklı yazı
AyşegülAktağ tarafından
5.01.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
