Kış ayında açardı gülüm
Öterdi başında titreyen bülbülüm
Soldu gülüm ötmez bülbülüm artık
Gönlüm mü öldü benden habersiz
Yar mi terk etti beni gurbette
Bırakır mı beni acep çaresiz
Kapalıdır açılmaz kardan yollar
Bir haber gelmez nazlı yârden
Kaldım çaresiz gurbet diyarından
Gönlüm mü öldü benden habersiz
Yar mi terk etti beni gurbette
Bırakır mı beni acep çaresiz
Derdime şimdi çare yok
Yollar açılır mı erkenden bilgi yok
Nazlı yârden hala bir haber yok
Gönlüm mü öldü benden habersiz
Yar mi terk etti beni gurbette
Bırakır mı beni acep çaresiz
Bir sözü bahar neşesi gibiydi
Bir gülüşü cennet bahçesi neşesiydi
Nazlanarak sevişi bir gönül bahçesiydi
Gönlüm mü öldü benden habersiz
Yar mi terk etti beni gurbette
Bırakır mı beni acep çaresiz
Kul Mehmet’im gurbette acılar düştü gönlüne
Az sabır et bekle kış bitince gidersin
sevdiğine
Her şey çıkar meydana sevinir inşallah
geldiğine
Gönlüm mü öldü benden habersiz
Yar mi terk etti beni gurbette
Bırakır mı beni acep çaresiz
Mehmet Aluç/Kul Mehmet