1
Sufiyem
Sesim rüzgârın
nefesine yenik
Yanıp kül
olmuş bir mahallin sen kokan sokaklarında
Kaldırımlar
ökçelerime değiyor
Dizlerimin
dermanı kesilene kadar
Susturmalıyım
içimi
Musa’nın
suretinde Kızıldeniz’i yararken…
//Hakikatin
cümlelerinde erir yüreğimiz...//
Sufiyem
Ellerimden gözlerime mavisi
yansıyan
Medcezir şikâyetlerini
boş verdim
Maksadımız
yaşama dem vurmak
Gökyüzünde
kuşları Süleyman niyetine
Suların
içinde balıkları Yunus hatırına
Muhammed
hürmetine sevdim mazlumları
Sen beni
bilmezsin derim bu yüzden
Ben derken
İçimdeki
beni…
//Bilsen; Dalgaları
hırçınlaştıran gözlerin,
Beni kuzuya
döndürür…//
Sufiyem
Aşkı ırak
etme hayallerin ortasından
Resimlerde
eskimiş yüzlerde kalmasın aklın
Ben Afrika’nın
çöl kokan topraklarında
İnzivaya
çekilen anılarda misafirim
Yokluğuna alışmamış açlığımla
Bazen
düşünüyor
Ve
irkiliyorum
Ne kadar
çok
Yüreğimin yabancısıymışım
Şimdi anlıyorum…
//Bu
yüzden: Unuturum dediğim ne varsa,
Mıh gibi
çakılır aklıma…//
Sufiyem
Ecele
tevafuk etmişliğimi mazur gör
Kudüs’ün
başı kalksın diye yerden
Yarınlara hesap tutmuyorum
Muhabbet âleminde
sükûttur dilim
Yurtsuzum
Nefessizim
Bedbinim
Ruhumda iflah
olmaz Ortadoğu
Sefaletinden
değil
Sefahatinden
Bu yüzden
Göğünde durmaz
nicedir kalbim…
//Bilseydin:Maksadımı
yitirmekten korkmadım,
Beni
bulacak olana…//
Sufiyem
Ateşe attılar
Bağdat’ta bedenimi
İbrahim’in
cennet bahçesine
Hakkın
zikrini dert ederken ruhum mücella
Aşk
ellerimde kefen tutarken
Biraz
eksikse kelimelerim
Hep eksiğiz
derinlerde
Gel
Ne olursan ol yine gel*
Gel
eksikleri tamam eyle…
Âdem
Efiloğlu
*Mevlana