1 Gönülden Dökülenler 3
GÖNÜLDEN DÖKÜLENLER -3

Ummanlara açıldım-kaptansız bir gemiyle 
Buyrun şairler buyrun -yazın gönül demiyle
Aşkı anlatsın bize  şairler kalemiyle 
Vur kalemi deftere ağlasın satır satır
Ağlayan göz şaire ne aşklar   hatırlatır 
Harun yıldırım 


Tapusu bende olan bir yürek satılırken 
Bir yastığa baş koyup gaflete yatılırken 
Sessizce ayrılığın temeli atılırken 
Utan kendinden utan Soytarı soysuz kadın 
Bu şiir bu şarkıyla anılsın senim adın 
Harun yıldırım 

Şair her zaman barışık olur aşk alemiyle 
Yaşar mısralarında çile dert elemiyle 
Sevdasını anlatır ettigi kelamıyla 
Bazen az gelir dünya sığmaz kendi içine 
Bazen dar gelir dünya bilmez kendi suçu ne 
Murat Meral

Yar'e seslen aşk ile, sesinin en bemiyle
Yarım yürekle sevme sevdiysen sev tümüyle
Sevdanın yolu güzel sevinciyle, qamıyla
Ayrılmak kolay ama , kavuşmak oldukca zor
Bu yolda cefa çekip vuslata erene sor
Aypara Mehmanova

Gözlerini geceyle andım o vefasızın
Dilimde koca bir ah olarak kalır sızın
Ne eylerse eylesin yâre geçmiyor nazın
Boynu bükük satırlar yazmasın artık kalem
Acı dolu geçmişi izin ver aşkla silem
İnayet NurefşanMillidere

Bazen bir sahifeden taşar şair kelâmı
Her mektubun başında yazar ilkten selamı
Hastalık perdedir de ecel başa bela mı
Kalbi çarpar aşığın, yâr adını anarak
Sevgi lokmalarının tabağına banarak
Zeynep Ece Eren

Sen istersen iğnenin deliğinden geçerim
Sen sunarsan elinden zehir bile içerim
Hasret olup karşıma çıksan seni seçerim
Varsın senin yüzünden bana deli desinler
Îsterlerse bu yüzden defterlerden silsinler
Avni Aslan

Hayat denen bu rüzgar savurur atar bizi
Düşürürse pazara bir pula satar bizi
Ölüm ile ayırıp toprağa katar bizi
Daha peşinden gitmek akıl alır iş değil
Yollarını beklemek, artık cana hoş değil
Avni Aslan

Derenin  kenarında  söğüt  dalları  yerde,
Allah'ım  az  akıl  ver  cahil  kalan  her  ferde.
Dünya bize bir sahne  kapanacak  son perde,
Figüranı  rolcüsü  öte  dünya  yolcusu,
Baki  kalan  olmazki   ne  sağcısı  solcusu.
Namık Kemal BALCI

Duman  dağa  yayıldı  güneş  sarıya  çaldı,
Sol yanım düşüncede gözüm yollarda kaldı.
Bir  garip  düşüncedir  beni  dertlere  saldı,
Sevdiğim yaban gülüm  sevse  idin olmazmı,
Beddualımı  gönlün  aşkla  sevda  dolmazmı.
Namık Kemal BALCI 

Bu  sevda  yollarında  düşe  kalka  yürüdüm.
Bir  kapıya  kul  oldum,  köpek  gibi  ürüdüm.
Hiçlikte  varı  buldum, nefsim  ile  çürüdüm
---Yâre gönül  vermişim,  ağyara  meyl  etmezim
---Kesseler  de  kafamı  ben  bu  yerden  gitmezim.
sami Biberoğulları 

Bu  kapıya  kul  olan  ister  mi  hiç  köşk,  kasır?
Aşık  olan  insana  fazladır  sazdan  hasır.
Razıyım  beklemeye  bir  değil  de  bin  asır
---Yeter  demeyin  bana,  ben  kendime  yetmezim
---İçin  için  yanarım,  dışarıya  tütmezim.
SamiBiberoğulları

Bir sevginin sancısı satırlarıma doğdu.
Can çekişen sözcükler sağanak oldu yağdı.
Kılı kırk yaram dedim zehre dönüştü boğdu.
Acep cümleler mi az anlatmaya yarayı,
Cilt cilt kitapta yazsam kimse demez çareyi.
Serpil Kaplan

Harfi döğüp işleyen, demirlere kor lazım
Yâr eşgâli nakşeden şairlere zor lazım
Yüreğin her demine gizli duvar sur lazım
İçi temiz tutana, asla uğramaz keder
Bu alem pek muhteşem, seveni mutlu eder
Zeynep ece eren

Kardelenim dağlarda kim anlar ki halimden?
Koparırlar dalımı kimse tutmaz elimden.
Kuş uçmaz kervan geçmez dik yokuşlu yolumdan.
Gül değildim ondan mı bu sessizlik bu ayaz,
Donmuşum yaban elde her şey renksiz hep beyaz.
Serpil Kaplan

Çok döktüm ben kağıda yazdım derdi elemi
Kaç satıra doldurdum şu bitmeyen çilemi
Ah çektikçe yıldırdım elimdeki kalemi
Senden vafalı çıktı yanımdan ayrılmadı
Bin bir cefa eyledim gücenip darılmadı
Hatice Hatice 

Bütün ömrüm boyunca hep çekerken cefayı
Ne dostdan nede yardan göremedim vefayı
Yalan olan dunyada süremeden sefayı
Umutlarım savruldu gözümdeki yaşı ile
İşte ben gidiyorum bir akılsız başı ile
Hatice Hatice 

Şiir olur düşerim  yakarsın ocağında 
Gül dudağın kurumuş  temmuzun sıcağında
Kardelen çiçeğiyim uçurum kucağında
Yazılan gibi değil  bu sevda başka elem 
Acı dolu geçmişin izi var aşkla silem
Nurefşan.


Aslı ile Kerem’in Amasya dağlarında
Delinen kayaları söylenir bağlarında
Aşk ilahi dem olmuş yar, kader ağlarında
Vur kalemi deftere ağlasın olmuş yatır
Ağlayan göz şaire ne aşklar hatırlatır… 
Saffet Kuramaz


Nereden vuruldum ben sana kıymet bilmedin
Hangi derdim olduysa gözyaşımı silmedin
Ne destek verdin bana ne benimle gülmedin
Utan kendinden utan Soytarı soysuz kadın
Bu şiir bu şarkıyla anılsın senin adın
Saffet Kuramaz

Yüreğim karanlıkta sanki olmustu taştan
Yaptın yapacağını çıkardın yine baştan
Yeminler etmiştim ben uzak durmuştum aşktan 
Kara kışlar gibiyiz  ecel bize gelmeden
Gözyaşlarım sel oldu gitme sakın silmeden 
/AYŞEN DAŞKIN

Gözlerime mim çeksin o yar kendi eliyle
Kırk parçaya ayirsin yüreğimi diliyle
Ateşe sürüklesin bin katli nefretiyle
Yinede hiç ses etmem o yapmışsa hak derim
O yok ise Dünyada olmaz benimde yerim.
M.Şükrü Şık


Yakın da ne güneşler doğacak  
( Gönülden Dökülenler 3 başlıklı yazı Harun Yıldırım tarafından 26.01.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.