Artık dünya umrunda değildi.
Kaybetmişti her şeyini.
Hem evsiz hemde yurtsuz gibiydi.
Ağlamak istiyordu gözleri doluydu.

Tutuyurdu göz yaşlarını.
Başını yana çeviriyordu.
Erkekti ağlamakta utanıyurdu.
Halbuki erkeklerde aglardı.

Bir aşk uğruna tükekmişti  gücünü.
Teselliyi yalnızlıkta buluyurdu.
Susuyordu hiç konuşmuyordu.
Sorular bile cevap vermiyordu.

Bazen çok uzaklara bakıyurdu.
Beliki birilerini özlüyurdu.
Derin bir iç çekiyordu.
Ama giden zamanı geri getiremiyurdu.

Derme çetme bir kulübesi vardı.
Orda kafasını dinlendirirdi.
Kimseyle konuşmayı sevmezdi.
İnsanlara güveni kırılmıştı.

Saçlarına sakalarına aklar düşmüştü.
Çok yorgun bitkindi.
Bir sözü çok söylerdi.
oda neydi benim günahım.
( Yalnız Adam başlıklı yazı ÖNDER_34 tarafından 27.01.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.