** Kar yağar sevinir keyfini çıkarır insan. Sonra buz tutar eder isyan.


** Aynı yemeği her gün ısıtıp ısıtıp sofraya servis ederseniz iştahlar kapanır.


** Her gün aynı konuyu dile getirmek bıkkınlık yaratır. Ve aksi tepkilere sebep olur.


** İstediğin rolü oyna, biz yutarız da; yaradanın ne der diye düşün ama...


** Ne kadar yaşasa da çölde insan, birgün kavuşur vahasına inan.


** Dikiş tutmayacak sözler asla sarf edilmemelidir.


** Sarf edilen sözlerin yanlışlığı fark edildiğinde sözler tamir edilmelidir.


** Kalbimizle söylediğimizi neden dilimizle söylemeyiz ki.


** Olduğumuz hali göründüğümüz hale yaklaştırmak gerekir.


** Kasıtlı yapılmayan hareketlerin ikazı halinde düzeltme çabasına girilmelidir.


** Ah bu cezbeler nasılda çeker insanı . olmasa şu kuyu dibine çeken kaygılar, oraya buraya savurup atan fırtınalar teslim olmak var.


** Yüz çevirmeli artık , sırt dönülmeli kahreden hüzünlere. Unutulmalı yarına dair evham ve korkular. Yaşanan anda yeniden yaratmalı insan kendini.


** Dilekler , dualar netleşirken ; secdenin duvarları titrer birden. Kederler savrulur ; küp dolusu dertler çaresizliği siler süpürür.


** Gölgeler ikindi hüzünleri gibidir. Artıkça ihtiyarlığın ulaklarıdır.


** Ne kadar çoksa hatıran ; ömür azalmaktadır inan.Gölgelerdir arkanda sıralanan ve artıkça nasiptir azalan.


** Vazgeçilmeli tutsak olunan sahte sevdalardan, cenderesinde preslenen onca sığ abes tutkulardan.


** Ah şu yüreğimdeki her an büyüyen sarmaşık. Nasılda sararsın güzellikleri sımsıcacık.


** Ayaklansın umutlarımız, kanatlarda ruhumuz ; bir nefes işte ... Öyleyse kıbleye yönelsin yüreğimiz.


 


 


*** Nice aldanışlara düşüren rüyalarda yaşar gibisin. Aç gözlerini , uçuşsun kelebek kanatları ikimize.


*** Kirlenmiş her şey ; maskeler takılmış suratlara. Alçalmış insanlık. Gel bak kırmızı halı serdim yoluna.

*** Bırak günü birlik sevdaları, avunma, aldanma. Hadi yürü halıda salına salına gir yolun sonunda gönlümün koynuna.


*** Dinlen gölgemde, serinle. Pınar gibiyim iç işte; çekinme. Dudaklarını değdir tenime.


*** Bir darağacı gibi alem. Ama sen varsın ; bıkmadan binlerce umudu kulağıma fısıldayan


*** Şahidisin her şeyin ; gözümün üstündeki kaş gibisin.


*** Seni terk edecek gölgelerle oyalama kendini. Gel bana. Sıcacık kalıcı yerin hazır gönlümde. Hadi yol senin koşsana.


*** Vefasız dudak aralarında silinmiş adın. Gel dualar olsun dudaklarımızda ; beraberliğimizi yaratalım.


*** Yüz çevirmeli artık , sırt dönülmeli kahreden hüzünlere. Unutulmalı yarına dair evham ve korkular. Yaşanan anda yeniden yaratmalı insan kendini.


 


 


 


Sen varsın ya sen
Ah ulan
Yaratılmışsın
Hiç yoktan
Birde üstüne
Vermiş senin gibi
Mala ;mal mülk
Hiç yoktan


Ne anlarsın
Açtan toktan
Ah ulan.


                           

( Yaşam Heybemden - 67 - başlıklı yazı KENAN KOÇ tarafından 7.02.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.