Online Üye
Online Ziyaretçi
Her gün gündüz akşamı içinde
saklıyorken
Her kul o gözyaşını ağlarken
harlıyorken
Hayır, bazen o şerrin boğazını
sıkarken
Her şair şiirini aynı gönülde
gönülleri yazar
Haydi, gel de yaz anlat gördüğün
rüyanı
Herkesi sev sen durma aç o gönül
dünyanı
Her şair kendi yazar herkesin
hayatını
Her şair şiirini aynı gönülde
gönülleri yazar
Hükümsüz sözler olmaz şiirde şiiri
bozar
Hakkında değil şair doğruları bak
yazar
Hayat bu bazen değer arada bazen
nazar
Her şair şiirini aynı gönülde gönülleri
yazar
Şimdi şiirine heceleri arayıp
yazarken
Sıcacık yatağında herkes uykusunu
alırken
Şirin uykusunu satmıştır şair gönülleri yazarken
Her şair şiirini aynı gönülde
gönülleri yazar
Şimdi uykusunda yatan rüyalar
görürken
Şair uykusuz gecelerde rüyaları
yazarken
Sabah uyanan rüyasını unutur uyanırken
Şair bir ömür boyu rüyaları
yazmayı unutmaz
Her şair şiirini aynı gönülde
gönülleri yazar
Şair der gönüller olmalı her daim
iç içe
Şen gönüllerde güller açmalı
olmalı çiçek her bahçe
Şen şakrak ötmeli her ağacın
başında bir serçe
Her şair şiirini aynı gönülde gönülleri
yazar
Sen yaz Kul Mehmet’im durma
gönüllerin rüyasını
Sen bekleme yazarken şairin
anlaşılıp anlaşılmamasını
Sen seyret şairin yazarken
gülümseyen bakışını
Her şair şiirini aynı gönülde
gönülleri yazar
Mehmet Aluç /Kul Mehmet