Issız karanlık gecelerimin sessiz
gölgesi
Al götür beni karanlığımdan aydınlık
şafaklara
Baksana etrafıma etrafımda matem
havası var ürkütüyor
Al götür beni karanlığımdan aydınlık
şafaklara
Katık et beni kuşların cıvıltısına
Al götür beni onların diyarına
Bekliyorum seni gözlerim kapalı al
uçur götür beni
Bekler sabah beni kurtar beni
karanlığımda
Göğüs kafesimde ayrılığa ait bir
kurşun saplı
Bensiz uykuya dalmaz düşlerim bekler
beni
Gecenin pusunda beklerken seni
titreyerek üşüyorum
Hasret yüreğimde yılan gibi sarılmış
al götür beni sokmadan
Nasır tutmuş ellerim hayallerimin
eseri
Savurdum şimdi sen yok iken boşluğa
Hayat dediğin değil mi iki satırlık bir
yazı
Al götür beni silinmeden bu iki satır
yazı
Duvarda resmin küskün bakıyor bana
Benim suçum değildi ayrılık kapısına
koşmana sebep olan
Gözlerin gibi karaydı bu kararın
sözlerin yaklaşamadım
Gel al beni karanlık
gecemde karanlığımla batmadan
Mehmet Aluç /Kul Mehmet