Online Üye
Online Ziyaretçi
Ümidim neşemdi gözlerin
bana her dem
Kaybettim seni ben
kayboldu işte neşem
Tenha sokaklar gibi
tenhalarda kaldık
Oturur dururdun kalbimde sana
aitti her köşem
Düşünürüm seni kaldığım tenhalarda
Severken görmedin beni
sen yakınlarında
Seninleydim her dem ben
gezdiğin sokaklarda
Oturur
dururdun kalbimde sana aitti her köşem
Duruyorum şimdi sensiz ve
sessiz bir köşede
Kalmadı artık ne bende
hayatımda bir neşede
Ararım bulamam artık yok
oldu artık gülüşünde
Oturur dururdun kalbimde
aitti sana her köşem
Bir deniz gibi durgun
sakindi seninle bu ömrüm
Yaktın bu gönlümü
bitirdin kalmadı artık külüm
Ben seni severken
sevinçle derdim canım gülüm
Oturur
dururdun kalbimde sana aitti her köşem
Olmuyor sabahım karanlık
bana her şafak
Bak gör her yer karanlık
ben gibi değil apak
Hasret ilinde uçuruma
düşüyorum ufak ufak
Oturur
dururdun kalbimde sana aitti her köşem
Severken sevginden ben
çok emindim
Beni candan seviyorsun
diye çok sevindim
Terk edip gittin ya işte
şimdi beni bitirdin
Oturur
dururdun kalbimde sana aitti her köşem
Bana selama durdu şimdi
neden makberler
Açık değil bana gönlünde
kapalı pencereler
Akar iken kurudu
gönlümdeki akan dereler
Oturur dururdun kalbimde
aitti sana her köşem
Gözlerinde neydi bu
sürgün olmama sebep
Güzel değil miydi söyle
bende olan meşrep
Ben miydim gizlice gelip
sokan sinsi o akrep
Oturur dururdun kalbimde
aitti sana her köşem
Mehmet Aluç /Kul Mehmet