1
Karşılar ulu
çınar makbere gelenleri,
Dinlendirir
ruhları uzaktan gelen ezan.
Bir aşkın
çıkmazında çaresiz kalanları,
Toprak basar
bağrına derdine olur derman.
Bir bir gitti
gelenler baki kaldı sırları,
Makberler dile
gelse her şey olurdu ayan.
Duyarsan
öldüğümü seyran eyle kırları,
Bir kez hisset
ne olur? Yüreğinde bir hüsran.
Hasret çeken
kalplere ölüm belki son çare,
Vuslatsız
aşıklara kurulur mu ki mizan?
Divaneyim ah
aşkım! Yüreğim pare pare,
Derbeder şu
gönlüme olsaydın keşke mihman.
Gelmek nasip
olsaydı bir kez daha âleme,
Istırap çeken
gönlüm sana olurdu hayran.
Bir yel olur
eserdim gönderdiğin selama,
Kurulmaz ki
yeniden Dünya denilen harman.
Düşmez gönül
isyana, zamansız gelse ecel,
Her gece
düşlerimde olmuştun bana sultan.
Yalan bir sevda
için verirken onca bedel,
Ah eden
dillerime! Sunmadın ki bir ferman.
Kalıcı olmak
için geldiğim an buraya,
Kucaklar
bedenimi huzur dolu bu mekân.
Beni sensiz
bırakıp saldın ıssız mecraya,
Sanma ki
sonsuz olur sana ayrılan zaman.
Hayata küsen
Macit, vazgeçmedi hiç senden,
Eksilmedi
yıllarca yüreğindeki hicran.
Vakit tamam
olunca ayrılır ruhu tenden,
Makbere giden
yola dizilir sessiz kervan.
Mehmet Macit
28.04.2016
Dikili/İzmir