Avanemce sabrımın yıkıldığı saatte
Ayak altımda ezdim şehrin sokaklarını.
Herkesin evlerine çekildiği saatte
Kedi köpekle gezdim şehrin sokaklarını.
Bilmediğim sebepten elektrik kesilmişti
Soğuk yüzüme kahır rüzgarı esilmişti
Manzaram kaybolmuştu, bana hep küsülmüştü
Sanki deryada yüzdüm şehrin sokaklarını.
Yıllar önceki hali maziyi hatırladım.
Burnuma gelen nahoş kokuyu ıtırladım
Hoş görümü kullandım,kahrımı nötürledim
Düğümlerinden çözdüm şehrin sokaklarını.
Bazen önüme çıkıp durdu zifri karanlık
Yapacağım tavrımı karıştırdım o anlık
Sağ solumda acayip ses verdi bir kıranlık
Taş söküp attım bozdum şehrin sokaklarını.
Neyse ki tezden bulut sıyrıldı ay göründü
Tehlikeyi arz eden yol veren fay göründü
Dikkatli olmam için bana da pay göründü
Rotayla düzgün çizdim şehrin sokaklarını.
Gözdeki yaş kalpteki yangını sulamadı
Bedenim yorgun düştü zihnim hoş olamadı
Birfâni oturmaya düzgün yer bulamadı
Ayak üstünde yazdım şehrin sokaklarını.
BİRFÂNİ -- 2017.
(
Ayak Üstünde Yazdım başlıklı yazı
BİRFÂNİ tarafından
12.03.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
