Kimin umrundasın ki kıymet bilen mi oldu
Yeter artık sıkıldım uslan be deli gönül
Sen ağladın o güldü yaşın silen mi oldu
Yalnızlığa el uzat seslen be deli gönül
Kara sevdaya düştün kimi sevsen baş tacın
Gözlerimden süzüldü sinemi deldi acın
Her güzele meyletme artık sevmekten kaçın
Çekil de inzivaya yaslan be deli gönül
Olur olmaz kurduğum hayaller yordu beni
Pişman ettin hayatta çileler sardı beni
Kime canım dediysem sayende kırdı beni
Ne işe yarıyorsun paslan be deli gönül
Gerçekten sevmeleri kabul etmez bu devir
Sergilendi önüne hak etmediğin tavır
Geçmişi maziye göm aşkı boşluğa savur
Aldığın dersler ile beslen be deli gönül
Gözünden sakınsan da ödülün oldu hayıf
Ders aldığın her aşkta olamadın ki naif
Sonunda eyledin ya bir serçe kadar zayıf
Dokunsan düşecek şu aslan be deli gönül
Murat Gökçe Karsî
14.03.2017
(
Deli Gönül 2 başlıklı yazı
Karsî tarafından
14.03.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.