1 Buyur Gel Gönül Soframa...

En görkemlisinden bir sevda sun

Tüterken dumanı aşkın,

Yarım kalmış şehla bakışların nazarında

Kur sofrayı ve indinde yüreğin,

Buyur sen de ve gel gönül soframa.

 

Hoyrat bir tümcede gizli tüm sırlar,

Kekelerken gaipten gelen imler,

Mütereddit bir ruhun içli şarkısıdır,

Her uyandığımda yüreğin sükûtu

Biraz da debdebelidir biz çılgın fanilerin sevda masalı.

 

Kepenklerini yeni indirmiştim oysa

Feryat figan gölgelerde bağdaş kuran değil miydi sanki

Yüreğin fermanı?

Hele ki toz tutmuş isyanlara çemkiren şeytan

Ve nidaları…

Malumatı olsa keşke yüreğin

Ve es kaza çekse kendini her daim naza.

 

Yanık ucu hem de nasıl:

Der top olmuşçasına,

İzah edemediğim onca kaygıyı,

Biraz da müşkülpesent bir aşk bizimki;

Görmeden dereyi eğer mi gönlün başı arşa,

Demekte kâfi gelmiyor

Hele ki yok mu yüreğin isi karası?

 

Demlendikçe özlemle,

Zor zapt ederim bunca yankıyı,

Eremedim gitti bir türlü hidayete,

Son turfanda bir sevda bizimki,

Kem gözlerin olsa da istilası,

Geri durmak ne mümkün?

Hele ki cüretin şaşası iklimlerden iklime

Seğiriyorsa her sevda arası,

Külfeti yüreğin belli ki,

Aşkın en hoyrat tokadı.

 

 

( Buyur Gel Gönül Soframa... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 15.03.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.