Anma...
Mezopotamyayı
Bir müddet bana hatırlatma
İnsanlık tarihine şahitlik eden mekanı anlatma
Ne dramlar gördü geçirdi, hiç bu kadar düşkün müydü sorma
Düştükçe aklıma, insanlığın esareti gelir hatırıma, kölelik kalktı güya
İnsana en büyük eziyet eden kendi cinsinden olan canavardır, kalbi karanlıktır anla
Aslında hükmün sahibi Allah'a başkaldırıyor, onun yarattığı ve rahmet ettiğine saldırıyorlar baksana
Yüksek...
Tepede ki evin
Bacasından duman tütüyordu
Ömrün son demlerine gelmiş aile yaşıyordu
Çocuklarını okutmuş, evlendirmiş yalnız kalmışlardı
Çocukları ne kadar gelmelerini söylese de de ikna olmuyorlardı
Biz baba ocağından, bizi bağrına basan toprağımızdan kopamayız diyorlardı
Yazın bahçeye gidiyor, sebze yetiştiriyor evlatlarına zaman zaman gönderiyorlardı
Kimseye zararları olmayan, çok konuşmayan, kendilerine yeten umutlardı, darda olanın yardımına koşarlardı
Gün içinde o evden hiç ses çıkmadı, merak eden komşular bakmak için kapıya geldiklerinde sessizlik kuşatmıştı
Bir iken,diğer komşularda oraya hızlı adımlarla gitmeye başladı, kapı açılmak için zorlandı ve nihayet acı durum karşılarındaydı
Her iki yaşlı canlar sobadan sızan metan gazından zehirlenmişlerdi, ne kadar uğraşsalar da çözüm kalmamıştı,gözyaşlarıyla yakınlarına ulaşıldı