Yıllar yılı bülbül sesi duymadım
Aslında kafeste inleyen bendim
Gurbet günlerimi ömür saymadım
Ah-u figanımı dinleyen bendim
Diyar-ı gurbette bir hayat kurdum
Ah vatanım deyip ağlayıp durdum
Kederden ağaran saçımı yolup
Goncalar açmadan sararıp solup
Umuda sarılıp teselli bulup
Harabe gönlümü şenleyen bendim
Çok şeyler yaşadım, çok şeyler gördüm
Ah vatanım deyip ağlayıp durdum
Ayrılık ateşi yaktığı vakit
Yaşlar gözlerimden aktığı vakit
Gam, kasavet hüzün yıktığı vakit
Her an anam diye ünleyen bendim
Gelenden gidenden bir haber sordum
Ah vatanım deyip ağlayıp durdum
Kül olur sadece yanıp ışıyan
Çöker bir gün hasret yükü taşıyan
Duygusu yoğundur gurbet yaşayan
Kahrını en iyi anlayan bendim
Kâbusları bile hep hayra yordum
Ah vatanım deyip ağlayıp durdum
Der Mikdadi kendi bahtıma kızıp
Halimi bildirip kimini üzüp
Hayatımı şiir diliyle yazıp
Noktayı vurup da sonlayan bendim
Kaç kez yazmam diye kalemi kırdım
Ah vatanım deyip ağlayıp durdum
Şair Mikdat Bal