Online Üye
Online Ziyaretçi
Kısmet Olunca İnsan Kavuşurmuş
(Dedim Dedi)
Dedim aşk ile gönlün gelmez mi dile
Dedi konuştum ya duymadın sen bile
Dedim aradım ben seni gönlüme buldum
Dedi ben artık aşka sevgiye doydum
Dedim yalnız yaşayarak aşk anlaşılmaz
Dedi aşka varmayınca gönül mü uslanmaz
Dedim aşk ile sevmeyince gönül durulmaz
Dedi aşk ile sevdim halim sorulmaz
Dedim işte sevdim hâlini soruyorum
Dedi işte bende karşında duruyorum
Dedim gönlüme girer misin diye soruyorum
Dedi ne diye âşık karşında ben duruyorum
Dedim şaşkınlığıma ver bir an gözlerine daldım
Dedi sen gözlerime daldın ben gönlüne vardım
Dedim şimdi beni sevdiğini ben işte anladım
Dedi bende gönül kapımı açtım içinde seni sakladım
Dedim sevmeseydin beni olurdum ben bir deli
Dedi nasıl sevmeyim esiyor bana doğru aşkın yeli
Dedim uzatır mısın dedim bana o nazik eli
Dedi al elimle gönlümü sensin bu gönlümün vekili
Dedim bak güller açmış bülbüller öter
Dedi beni seversen o bana elbet yeter
Dedim ara sıra gelse de bize keder
Dedi elbet keder için sabır bize yeter
Dedim gel sarılayım sana doya doya
Dedi evlenmeden bakmak ben o boya
Dedim bir buse ver yanaktan doya doya
Dedi rahat durmazsan gelme bir daha pınara suya
Kul Mehmet’im kısmet olunca insan kavuşurmuş
Kısmet olmayınca insan arar diyar diyar yorulurmuş
Bir gönüle gülümsemeden giren adam mı olurmuş
Gönülden seven arayan sevdiğini arar elbet bulurmuş
Mehmet Aluç /Kul Mehmet