Bir yol kendi halinde resmediyordu
güzergahında
seyrüsefer de olanlara
ıssız yolar çiziyordu
bulutlara
yollarda ekinler yeni başak vermişler
rüzgar tarıyordu saçlarını
bir yolun uzağında bir ağaç
yalnız başına tutunmuştu toprağa
ısısız bir tarlada yalnız
şimşeklere maruz, gövdesini siper etmiş
yeşil yapraklarında
dalları saklıyordu meyvelerini
bilmediği meçhul yolcularına
korudu güneşten
gölge etti yaprakları
yorgun yolcuları.
kimbilir ?kimlerin yolu düşerdi
ama uzaktan bakanlar görürdü
uzaklardan yalnız bir agaç
geceyi saklar yapraklarında
o yalnız ağaç razıydı
güneşe,yağmura,rüzgara..