BÝLGE DEDENÝN VERDÝÐÝ POZÝTÝFLÝK DERSÝ

Bilge dedenin ayný yaþta, biri beyaz diðeri siyah renkli, iki tane köpeði varmýþ. Köpekler bir gün bahçede oynarlarken torunu yanýna gelmiþ, oyun oynayan köpekleri seyrediyormuþ. Bir ara bilge dede torununa demiþ ki: “Evlat ileride bunlarýn hangisi daha iyi olur? Torun: “Ne bileyim dede” demiþ. Bilge dede ibretlik sözünü söylemiþ: “Ben hangisine iyi bakýp beslersem, o iyi olur evlat” demiþ.

Esasýnda bilge dede olumlu ve olumsuz yaklaþýmlarýn ve eylemlerin geleceði hakkýnda çok önemli bir öðütte bulunmuþtur. Siyah köpeði negatif içerikli yaklaþým ve eylemlere, beyaz köpeði de pozitif kapsamlý yaklaþým ve eylemlere benzetirsek, konu daha iyi anlaþýlýr sanýrým.

Bilinçaltýmýzýn çalýþma sisteminde, sürekli tekrarlanarak beslenip büyütülen eylemlerin, hafýzaya kaydedilme yöntemi geçerlidir. Ne yazýk ki bilinçaltýmýz sadece neyin tekrarlandýðýna bakmakta, olumlu ile olumsuzu birbirinden ayýrt edememektedir.

“Kahrolasý hastalýktan bir türlü kurtulamýyorum” diyerek, güya eþe dosta durumunu arz ettiðini zanneden bir kimse, çok büyük bir tehlike ile karþý karþýya kalmaktadýr. Bilinç altýmýz  bu cümledeki üç adet olumsuz kelimeye kulak vererek; “benim patron kahrolasý hastalýktan bir türlü kurtulmak istemiyor” sonucu çýkarmakta ve söz konusu olumsuzluðu beslemektedir.

Çoðumuzun öyle çok negatif alýþkanlýklarý var ki, en ufak bir olumsuzluðu (hastaneye yatma, baþ aðrýsý, hafif yaralanma, doktor kontrolü, sýradan bir pataloji, tartýþma, atýþma vb.) etrafa çýð gibi yayarak, ilgili derdi semizleþtirip, besleyip, büyütmektedir.

Çok konuþulan, çok düþünülen, çok tekrarlanan her türlü eylem ve düþünce bilinçaltýnýn dikkatindedir. Onun ilgilendiði tek nokta tekrarýn sayýsýnýn büyüklüðüdür. Yeterince tekrarlanýnca otomatik pilotuna, hafýzasýna kaydeder. Kayýttan sonra ilgili düþünce ve eylemin oynatýlma hakkýný bilinçten alýr. Yeri ve zamaný gelince bilince hiç danýþmadan, ondan baðýmsýz olarak “pat” diye ortaya koyuverir. Bilincin haberi bile olmaz.

Hasta, hastalýk, hastane, baþarýsýzlýk, kavga, döðüþ, tartýþma, inatlaþma, iddialaþma, küfür, had bildirme, þüphecilik, su-i zan, gýybet, temelsiz korku, olumsuz düþünme, negatif beklenti vb. gibi bütün olumsuzluklarýn; býrakýnýz konuþulmasýný, düþünülmesi bile çok tehlikeli bir eylemdir.

Negatif yaklaþýmlar düþünüldükçe, konuþuldukça, hangi yol ve yöntemle olursa olsun çevreye yayýldýkça, beslenirler, semizleþirler ve hayatýmýza girmek için can atarlar. Ondan sonra da “Aklýma gelen baþýma geldi” veya “korktuðum baþýma geldi” olur. Korkmasaydýn, korkmadýðýn olay baþýna gelmeyecekti. Aklýna iyi düþünce ve eylemler getirseydin onlar baþýna gelecekti.

Psikolojide çok önemli bir yer tutan “kendini doðrulayan kehanet” teorisi tamamen tezimizi doðrular niteliktedir.

Bizim dýþýmýzda ve dahilimiz olmadan bile, baþýmýza olumsuz birtakým olaylarýn gelebileceðini hepimiz çok iyi biliyoruz. Böyle durumlarda bile “aksi þeytan”ý suçlamak, “ama – fakat – keþke”lerden züðürt tesellisi beklemek yerine, “Ýlim Mü’min’in yitiðidir” felsefesine yürek vererek; baþarmanýn zevkini düþünüp, zorluklardan ders almanýn-sorun çözmenin mutluluðunu yaþamak ve bilgelik yolunun merdiven basamaklarýný týrmanmaya çalýþmak, en akýllýca yoldur.

Ne yazýk ki, bazý insanlarýn hep baþý aðrýr. Hep bir saðlýk sýkýntýsý vardýr. Yoksa bile en kýsa zamanda olacaðýna inanýr. Sorunlarý adeta hacý yolu bekler gibi beklerler. Sorunlar da bu insanlarý üzmek istemezler ve bekledikleri olur. Eeee beslenen ve semizleþtirilen düþünce, yaklaþým ve eylemler benim kapýmý çalmayacak ya…

Neden bazý insanlar hep neþeli, mutlu, ümitli, sevecen, tebessümlü, pozitif olurlar? Onlarýn hiç derdi yok mudur? Elbette vardýr. Ama bu insanlar sorunlara çözümsel olarak yaklaþýrlar ve çözerek bilgelik yolunda ilerleme kaydetmenin keyfini sürerler. Haa her sorun çözülür mü? Elbette hayýr. Bazý sorunlarýn çözümsüzlüðünü öðrenmek ve görmek de bir çözümdür. Bazýlarýnýn ise, buz dolabýnda gerektiði süre kadar dondurulmasý da bir çözümdür.

Neden bazý insanlar hep asýk yüzlü, çatýk kaþlý, öfkeli, kötü düþünceli, negatif olurlar? Bunlarýn bütün iþleri çok mu kötüdür? Hiç mi yiyecek ekmekleri, harcayacak maaþlarý yoktur? Bütün çevresindeki insanlar hep mi negatiftir? Elbette ki hayýr. Fakir bir kimse hayata pozitif bakabildiði gibi, zengin bir kimse de maalesef negatif bakabilmektedir.

Bazý arkadaþlar ne yazýk ki, dizinin aðrýsýný duyurmadýk yer býrakmýyorlar. Evine giren hýrsýzý emniyetten önce sosyal medyada paylaþýyorlar. Kýskançlýklar, dedikodular, kin ve intikam duygularý, hesaplaþmalar, üstünlük taslamalar, sayfa temizlik eylemleri (temizlersen temizle… niye ilan ediyorsun, keçinin aklýna karpuz kabuðu getiriyorsun) telefon konuþmalarýnda ve sosyal medya hesaplarýnda gýrýla gidiyor.

Söz konusu eylem ve düþünceler ayný zamanda bulaþýcýdýr. “Zenciyle yatan esmer kalkar”, “arkadaþýný söyle kim olduðunu söyleyeyim”, “üzüm üzüme baka baka kararýr” atalar sözlerimizi hatýrlatmam iþe yarar mý bilmem.

Bilge dedemiz her iki köpeðini de, iyi beslesin ve büyütsün. Onlar hayvandýr. Ancak bizler gelin hep beraber bütün güzellikleri, olumlu düþünce ve davranýþlarý, arkadaþlýk ve dostluklarý, baharý, baðý, bahçeyi ve çiçekleri besleyip, büyütelim – semizleþtirelim ki; MUTLU, HUZURLU, KEYÝFLÝ, SAÐLIKLI VE YÜKSEK KALÝTELÝ OLALIM.

Selam, sevgi ve dualarýmla. Allah’a (cc) emanet olunuz.

21 Nisan 2017 Saat: 14.00. Antalya

Yrd.Doç.Dr. Süleyman COÞKUNER

Kaliteli Yaþam Uzmaný