1
BİR
HAYLİ ZAMAN OLDU
Issız göl
kenarında, şöyle sofrayı serip
Efkârı sarmayalı bir hayli zaman oldu
Doğanın ikramına biraz tebessüm verip
Havaya
girmeyeli bir hayli zaman oldu
Geçinme
telaşında gezerken yana yana
Üç nefesin
ikisi esir düştü devrana
Gönlün sevda
gemisi demir attı limana
Okyanus
görmeyeli bir hayli zaman oldu
Tınar olup
savrulduk gündüzü gecesine
Fazla hırsa
dalmaktan felç indi nicesine
Umrumuz da
olmayan ölüm bilmecesine
Kafayı
yormayalı bir hayli zaman oldu
Güneş ufka
dayandı sancılı oldu batış
Yüzümün
çizgisine yazıldı artık bitiş
Ciğerde
bildik nefes, kalpteki aynı atış
Değişik
vurmayalı bir hayli zaman oldu
Aptal başım
içinde güvenirken us’una
Dört
taraftan bağlayıp çökertti avlusuna
Derdi
şekerden tatlı yüreğin namlusuna
Bir sızı
sürmeyeli bir hayli zaman oldu
Aynanın
sırlı yanı silah yapınca küsü
Canıma daral
geldi bıraktım süsü püsü
Bizimkisi
yaralı bir turnanın öyküsü
Arayıp
sormayalı bir hayli zaman oldu
Ahmet Çiftci