Kalp kırmaya değmez, geçici hayat !
Zalimleşme insan, nefsine uyup
Yaşadığın süre, yedirir bayat
Zalimleşme insan, nefsine uyup
Sevgiyi almaya, para pul yetmez
Gözünden düşersen, hiç fayda etmez
Ağzınla kuş tutsan, yine fark etmez
Zalimleşme insan, nefsine uyup
Hiç aldanıp durma, boşu boşuna
Kamaşır gözlerin, dünya loşuna
O anki şatafat , gider hoşuna
Zalimleşme insan, nefsine uyup
Cehennem azabı, yakar canını
Zebaniler sarar, dört bir yanını
Daha zaman varken, koru şanını
Zalimleşme insan, nefsine uyup
Kefen urbasını, sırta giyersin
Hakkın kılıcına, boyun eğersin
Bedenden ayırır, dibe değersin
Zalimleşme insan, nefsine uyup
Bütün veballerin, karşına çıkar
Ne günahın varsa, başına yıkar
Kıyamet sonuna, zindana tıkar
Zalimleşme insan, nefsine uyup
Pişman olsan bile, dönülmez geri
Günah ve sevaplar, tespitler yeri
Tüm vücudu yakar, cehennem feri
Zalimleşme insan, nefsine uyup
Nasihatlı sözler, ağır gelmesin
Şeytana inanıp, yoldan çelmesin
Vicdanını dinle, bağrı delmesin
Zalimleşme insan, nefsine uyup
