Güneşin yakışını bedenimde hissettim
Başım döndü yeniden hoş bir mayıs sabahı
Yine başım önümde yine sana hasretim
Kalbimi telkin ettim, bulamadım felahı…
Goncaya düşmüş çiçek, toprakta yapayalnız
Etrafında çimenler bakıyor arsız, arsız
Yel sallıyor inatla, bırakıyor kanatsız
Geçer yanından canlar, yine selam sabahsız!
Son kez gördüğümde dost, elde baston gidiyor
Uzaklaştıkça kaybolup siluet, umut bitiyor
O çiçekle ölünmüyor, hayat devam ediyor
Gözümde yaşlar, dilde tekerlemeler, ahlar!
Bir sabah hezeyanı işte mecnunun hali
Canı yanıyor ne çok, kırıldı umut dalı
Bir tarafı yeşilden köşe, diğeri çalı
Halini gören olursa, çeker dururlar vahlar...
O çiçekte goncayım, yine yalnızım sensiz
Bakmadın hiç rengime, desenli mi desensiz
Mezarıma koymuşlar, sanki yatmış kefensiz
Şu dünyada aşk haram, yap yapabilirsen izah!
Saffet Kuramaz