ÇOCUK PENCERESİ

Toraman bir bakışla seyrederdik dört yanı

Bir yetim pozum kaldı çocuk penceresinde

Gülücükle yerinden oynatırdım devranı

Sevincim, nazım kaldı çocuk penceresinde

 

Ardımıza bakmadan nice kırdık, kırıştık

Maraton uzun sandık, kendimizle yarıştık

Beden kocaman oldu, saç sakala karıştık

Velâkin özüm kaldı çocuk penceresinde

 

Bir türlü bulamadık yeter denen durağı

Cüzdanlara dikildi insanlığın direği

Yaşam dediğimiz şey kirletirken yüreği

Nurani yüzüm kaldı çocuk penceresinde

 

Hep o safi gönülde kalmak idi niyetim

Yirmisinden sonrası kayboldu hürriyetim

Kervan çekmez hazinem, malım mülküm servetim

Koyunum kuzum kaldı çocuk penceresinde

 

Her saniye pervasız ömür satarken kervan

İlim kitaplarını terk etti artık irfan

Her nereye dokunsam iki mevsimlik insan

Baharım, yazım kaldı çocuk penceresinde

 

Madrabazlar aşk diye gösterirken deriyi

Daha kârlı zannettik ötelerden beriyi

Vicdani pusulalar hep gösterdi geriyi

Kirpiğim gözüm kaldı çocuk penceresinde

 

Bir dünyamız var idi, sokak kadar ev kadar

İçindeki heyecan kaf dağında dev kadar

Huzurun tüm külfeti elli gram sev kadar

Lezzetim hazım kaldı çocuk penceresinde

 

Gün be gün çıkmazlarda basarken bizi cinnet

Kaçacak yer koymadı kuşattı arzu minnet

Çocuk gibi baksaydık, Dünya olurdu cennet

En güzel çözüm kaldı çocuk penceresinde

 

          Ahmet Çiftci     

 

( Çocuk Penceresi başlıklı yazı çiftci baba tarafından 7.05.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.