Hesaba
çekerim, arada beni,
Kibirle
gezinen, hali neyleyim.
Gün gelip
saracak, son nefes teni,
Doğruya
gitmezse, yolu neyleyim.
Her güne an
gelip, ekmişsem nifak,
Katlimiz
diyorum, hak olmuştur hak,
Eğer ki
helale, olmuşsam ilhak,
Harama
karışmış, eli neyleyim.
Mecnun’u
Ferhat’ı, Kerem’i duyduk,
Aşk dediler
bize, şeytana uyduk,
Gerildi
karnımız, fazladan doyduk,
Üstüne
gelecek, balı neyleyim.
Neslimiz
namustur, ettirmedim söz,
Sorarım
parayla, değişir mi öz,
Herkes gibi
görür, bizdeki de göz,
Hedefe
gitmezse, nalı neyleyim.
Bedenin
gafletten, artık uyansın,
Yanacaksa
eğer, hak ile yansın,
Bıkmadan
yılmadan, Allah’ı ansın,
Duasız
kalmışsa, dili neyleyim.
Bir taze
yaprağın, bir tatlı dilin,
Bezenir
coğrafya, sanırsın gelin,
Renkleri
ruhumu, okşayan dalın,
Kokusu
sinmezse, gülü neyleyim.
Âdemi hiç
kimse, keşke demesin,
Yalanlar
tahtında, söz adamasın,
Umalım
gereksiz, borç ödemesin,
Faydası
olmayan, malı neyleyim.
Âdem
Efiloğlu