sevdasýna

bir kuþun, bir buðday tanesine vurulduðu gibi vurulduðum sevgili,

seni daðdan düþer gibi sevdim gümbür gümbür hem de

çaðýldayan þelaler gibi sevdim gürül gürül hem de

bir yangýn gibi cayýr cayýr

bir coþkun ýrmak gibi köpük köpük

hasadýna hasret düþtüðüm, bize ayrýlýk yakýþmýyor

tohumu topraktan,  yaðmuru buluttan, aþký gözden ayrý mý bellersin

güneþ bile üþüyor sensizlikte,

bu nasýl bir sensizliktir ki yerden göðe her þeye deðiyor

israfil'in suru mu sessizliðin, rabbin nuru mu senliliðim

dalýnda açan çiçekten tut da

göðün en sonundaki yýldýza varana deðin her þey

tam tekmil yokluðuna bulaþmýþ

bu nasýl bir sensizliktir, düþünsene

sütün içine düþen bir damla mürekkep

gibi bir hüzündür senden bana düþen

okyanusun kapkara derinliðine düþmüþ

yüzme bilmeyen bir adamým sensizlikte

ifþa ediyorum halimi, beyan ediyorum, içimi faþ ediyorum

gözlerimi yaþla ödüllendiriyorum

sözleri taþ olan sevgili, daha kaç kez kýracaksýn kalbimi

al okunu aþkýn vur tam da ortasýndan yüreðimin

sana aðlarsam namerdim

boðazýma kadar batýyorum yokluðunun

soðuk ve bir o kadar karanlýk okyanusuna

çýrpýnýyorum ama boðulmak kaderim oluyor

yaþanýlmýyor olmadýðýn dünya, çekilmiyor vallahi

her yerde, herkeste olan sevgili yoksun bende

sana isyan etmek istiyorum

sýðmýyorsun þu göðüs kafesime

hani adýn eskaza geçse bir mevzuda

kaburgalarým kýrýlacak diye korkuyorum

güneþe haksýzlýk edemem bu yüzden

içindeki ateþ, içimdeki ateþten daha fazla yakýcý deðil

ay düþünüyor beter halde, kim dedi ki sana sevdalansýn diye

görmez mi hali pür melalimi; ey biçare ay, vah sana, vay

yýldýzlar isyanda, topu týrnaðýn etmez

sana ulaþmak adýna her gece birisi kayýp düþüyor dünyaya

dilek tutuyor bir yýldýz kaydýðýnda  garipler

kayan yýldýzýn da dileði bastýðýn topraða deðmektir

ayaðýnýn tozu olmaktýr

sen ise nisyandasýn ey sevgili

beni silmedesin; izimi, gözümü, sözümü, özümü

ömründen kaldýrýp atmadasýn, olur mu böyle iki gözüm

derde vurulur mu bu yürek, hüzne salýnýr mý

kementlenir mi boynu, kenetlenir mi yokluðuna

bir yarýþ atý gibi sana dört nala koþmaktayým

damarlarým þiþmekte, kalbim çarpmakta

aklým oynamakta, halimi düþün

ben nasýl yanarým cehennemde, içim dýþým buz gibi

her tarafým yokluðunun soðuk yüzüyle dopdolu

þimdi söyle bana bakayým; yokluðundan öte cehennem mi var bana

açmýyor çiçekler zorla deðil, kokmuyor elde deðil

hep sensizlikte bu acayiplikler

çýkmýyor sahneye ay geceleri, yýldýzlar küsmüþ gibi

ruhumdaki karanlýk, yaþadýðým dünyaya sirayet etmiþ gibi

bir baþýmayým sensiz, dað devrilse bana mýsýn demem

dünya yýkýlsa umrumda olmaz, okyanuslar kurusa bana ne derim

bana hayýrlý olan sensin anlayacaðýn, vadedilmiþ olan.

senden dönenin caný çýksýn, senden gidenin.