Online Üye
Online Ziyaretçi
AKŞAMIN HÜZNÜ
Gözlerimin
ardında batıyor güneş
Aylardan
nisan, serinlik var üşüyorum
Canlanıyor
gece büyük bir gürültüyle
Evlerin
camları kırmızı gülümsüyor
Ağaç
dallarının rüzgârla serenadına
Kuşlar
beste yapıyor makamı hicazkâr
Elim
kalıyor dokunduğum köşelerde!
Akşam
çöküyor yaşayan şehre
Sisleri
kayboluyor uludağın
Yalnızlığın
ağırlığıyla omuzlarım çöküyor
Fenerlerini
yakıyor bir bir yıldızlar
Ayla
bulutun mücadelesi aksediyor karanlığa
Ben
ateşimi arıyorum küllerin arasında!
Akşam
çöküyor yolları kaybediyorum
Sokak
lambalarının ışığı damlıyor karanlığa
Yalnızlık
da üşümüş ki, geceye öksürüyor
Bir
yıldız geçiyor üstümden göz kırparak
Terk
edilmiş hissediyorum kendimi
Yolcusu
olmayan metruk bir istasyon gibiyim!
Akşam
ağlamaktan sırılsıklam
Asfalta
düşen ışıklar kırılıp dağılıyor
Bakışlarım
karanlığın içinde kayboluyor
Senaryosuz
hayallere dalıyorum
Dışarda
kalmayı sevmiyor gönlüm
Saatime
soruyorum zamanı
Akşamın
hüznü yüreğime sarılıyor
Akşam
nereye gideceğini unutmuş
Egeye
karşı batışını seyrederken
Gözlerimin
ardında kaybolan güneş
Dalgalı
denize mehtap oldu altınolukta
Acaba
diyorum beni de götürür müsün?
Mavi
suların lodosuna iki satır sitemle karışık
Belki
eski günleri hatırlatırım balıklara
Limanda
sevgi adlı bir gemi bekler
Açılmak
için uzak sulara
Egede
iki göz mavi mavi ağlar!
Akşamın
karanlığına sesleniyorum
Dallar
çoğalıyor ağaçlarda
Yeni
sürgünler filizleniyor hayata
Hüznü
sonbaharda bırakmış tabiat
Gülen
yüzü olmuş baharın Türkiyem
Öl
deseler uğrunca severek öleceğim
Şehit
kanlarıyla sulanmış
Uğrunda
ölen canlarla canlanmış öz vatanım
İçimde
kahırların acısı
Kırılmış
canların çığlıkları batıyor
Sözleri
yakıyorum şiirde kahır üstüne kahırla
Hasret
yalnızlıkta daha çok dokunuyor!
Akşamın
içinden geçmeden
Rüyalarda
imkânsızlar yaşanmaz
Gökler
acımasa halime
Sabahın
salasına rahmet yağmaz
Her
akşam gece yalnız ben öksüz ve yetim
Rahmet
yalnızlığımı ıslatmıyor
Delilik
yapıyorum fark ettirmeden
Kimse
anlamıyor
Aklımı
çalmış yalnızlık
Sokak
lambalarının üzerine
Şafağın
gürültüsü çöküyor
Akşam
şehri terk ediyor
Şiir
sözlerinde kayboluyorum sonsuzluğa!
15-03-2013
Şair,
Burhan AKSU