Gözlerin...
Çaresiz baka kalır
O lahza cezbine
meftun eder, akıl kalır
Alıp götüren
bir arzu vardır,
girdaba sürükleyen zamandır
Gönlün
sesini dinlesen,
duygularına itaat
ederek peşine düşsen sancıdır
Ferhat'ı susturan,
dağlara umutla çıkartan,
sevdasında yakan,
vuslatıyla dağlayan figanıdır
Çıkıp
gitmek mi lazım,
yoksa aklı selim olarak
durup hakkıyla düşünmek mi
lazım, insan olan elbette soğuk kanlıdır
Ey...
Kanadı kırık kuş
Neden çırpınır durursun
Kimi görsen
kaçmak için çare ararsın
Hışım
gibi yağan
yağmursa çaresiz bakarsın
Ne ararsın,
kimden imdat dilersin,
çaresizlik içinde kaçarsın
Artık
uçamazsın,
kanatların kırılmış
derde kanmışsın, ağlayamazsın
Kimler
merak eder,
arkadaşların nereye gider,
seni merak eden ümit besler
Alsam
seni avuçlarıma,
okşasam, sevgi ve
muhabbetle seni anlamaya çalışsam
Yaratan...
Bir hikmetle yaratmış
Sual etmek
akıl sahibine kalmış
İlim ahlakı,
irfan cenahı hakka
teslim ve tesbihat için ararmış
Hakkı
teslim etmek,
tazim ve haşyetle kulluk
etmek cehalete mi kalmış
Her fırsatta
aklımıza hitap eden ayetler,
kalplerin gördüğü hakikatler
niçin şuurla umutlaşırmış
Ölsem de...
Unutmam seni
