Kimse...
Görmesin
Çöl dahi seni bilmesin
Vaha
suhuletiyle imdadına yetişsin
Bizar ve solgun
umutların bahtın la anbean yüzleşsin
Hüzün kuşanan yüzün
gülsün, yüreğin sürurla güçlensin
Boynunu büktüren, çaresizliğe
sevk eden zorunluluklar artık bitsin
Dünya keyfine boğulmak değil
maksat, çilede, cefada huzurla içimize sinsin
Bin...
Hüzün çöktü yine
Gecenin
en sakin kadrinde
Yüreğim telaş
içinde, zihnim biçare
Bir haber
gelir öteler nasibin de,
bihaber olan divane
Kalkıp gitsem
ne çare, hastahane,
hekim olmaz artık bir çare
Savcı gelecek,
otopsi yapacak cesede,
can çekilmiş artık umut nerede
hazırlık içinde,
mezarlık bekler
suskun vaziyette,
toprak hazırlık içinde
Morgda yıkanır
mevta hüzün vaktinde, gözyaşları
boşalır kendi kavlince, keder, gam benimle
Bekler sualler
çaresizce, tercihleri yapan
kendi kader kitabını yazan şimdi
çaresizlik nezdinde, mizanı beklemekte
Bahar...