Ey Gönül!
Nasıl sevdi isem ilk günkü gibi,
Geçen zaman kalbi çelmedi gitti;
Yoksa diyor mu ki? Zıkkımın dibi,
Başımın belâsı, ölmedi gitti..
Gözleri hapsetti, zülfü bağladı,
Aşkın seli ile bağrım çağladı,
Gördü göreli bu gözüm ağladı,
Velhâsıl kaderim gülmedi gitti..
Sevmekti bil suçun perde fâniyi,
Şükür ki gösterdi sonra Sâni'yi;
Bahâne eyledi nankör mâniyi,
Durmadan oyalar almadı gitti..
Sanırdın ki dünya ondan ibâret,
Hak etmiştin bunu çilen kefâret,
Hayırsızdı oysa çoktu işâret,
Öyle inat kine yılmadı gitti..
Sîne yanacak ki Elest'i ansın,
Kimi Hakk'a erip kimi de kansın,
İmtihân cilvesi, mecâzı sansın,
Yüreğim dengini bulmadı gitti..
Yok imiş dünyanın murat alanı,
Seyreyle hele de var mı kalanı?
Ecel vakti gelip çatar yalanı,
Gönlümün isteği olmadı gitti..
Tarsusi'nin boynu ince dövse de,
Kapıdan ayrılmaz asla sövse de,
Koşar gelir hemen biraz övse de,
Vefâsız sevdiğim bilmedi gitti...
"Adem KAÇAR"
(
Gitti.. başlıklı yazı
Âşık TARSUSİ tarafından
8/5/2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
