Online Üye
Online Ziyaretçi
Nice destanın başı adın ile anılır
Dillerde gönüllerde yaşıyorsun Çaykara’m
Seni hiç tanımadan, küçük gören yanılır
Hudutlar ötesine aşıyorsun Çaykara’m
Gurbetin havasına bir türlü uyamadım
Seni başka yerlerle yan yana koyamadım
İki gözümün nuru ben sana doyamadım
Sen benim yüreğimde ışıyorsun Çaykara’m
Ayakta kalmak için çabaladın didindin
Başka, başka yerlerden bir selamla yetindin
Biz seni bırakınca başka dost mu edindin
Terk edildin, üzgünsün şaşıyorsun Çaykara’m
Seni asla unutmaz tüm ciğerparelerin
Ağlayıp duruyorsun bitti mi çarelerin
Karadeniz’e iner çağlayan derlerin
Dağların göz yaşını taşıyorsun Çaykara’m
Herkesi kucaklayıp, kimseye kırılmadan
Kaderine küsmeden bahtına darılmadan
Sesini yükselterek bıkmadan yorulmadan
Ümitle ileriye koşuyorsun Çaykara’m
Der Mikdadî Çaykara’m bunlara mı layıktı
Gurbet elde yaşayan Çaykara'yı sayıktı
Ankara'ya gidenler neden unutkan çıktı
Sellerle isyan edip coşuyorsun Çaykara’m
Şair Mikdat Bal