Söyle Güzel Kadın
Söyle Güzel Kadın
Çıkmaz sokakta, gecenin karanlığı ile kalakaldım,
Aydınlığını veren sokak lambasının yanındayım.
Ardıma baktım sen yoksun, oysa bir adım ötendeydim,
Avazım çıkana kadar bağırdım ama sen yoktun.
Söyle güzel kadın, neden böyle yaptın?
Hırçınlığını savurmaların, kaçarcasına vazgeçmelerin,
Kırarcasına savurduğun cümlelerin kimeydi?
Bende gördüğün öfken kimden kalan eserdi...
Şimdi mutlu musun bilemiyorum,
Fark ettim ki hayatında değişmeler olmuş.
Çok sakin gördüm seni,
Ürkekliğinden eser bile kalmamış.
Mutluydun, ördüğün duvarları yıkmış,
Gönlüne, sevdası için müsaade vermişsin.
Masum gözlerinde bir parıltı var,
O üzgün ve kırgınlıktan eser bile yok...
Beni soracak olursan,
İçimde bir yangın büyüdü,
Ben o yangında mahsur kalmışım da,
Yanmışım ve başka bir vücuda bürünmüşüm.
Polyannadan eser kalmamış,
Mutluluk ise adı sanı anılmıyor.
Bir yıkım var içimde senden sonra süregelen,
Ta ki içimde kaybolana kadar…
Nisan 2017
(
Söyle Güzel Kadın başlıklı yazı
uğur erden tarafından
26.08.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
