1 Sevmekse Hayatın Alfabesi...


Üstelediğim ne kaldı ki geriye?

Ne kaldı özendiğim yıllarda özür yüklendiğim?

Mazeretim hep sevmek ve kabadayı bir kelamda

Burkmak iken kaytan bıyıklarını kaderin.

 

Seviler ürettim dilsiz aşkların dili olmalı derken

Ve sitemler edindim yerli yersiz,

Sinemde de yaralar,

Açık ara farkla düne gölge

Yarına hasret

Olmayacak dualara âmin demek bile

Sığmaz mesnedine elemin.

 

 

 

 

Şimdi demediklerime mal et yarınlarımı,

Dediklerimi de unut;

Sevmekse hayatın alfabesi…

 

Gönülsüz doğdum bir kere

Gönülsüz de büyüttüm içimin rüzgârlarını,

Kapıp koyuverdiğim hüzünlerimi sırtlanmışken Tanrı,

Düştüm alelade bir dokunuşunda bahtın

Sormadım da kimselere,

Nedir bunca gaye,

Neyin derdi de demediklerine bile biçilen kılıfta

Buhur eden o isyanı görmezden gelirken?

 

Bebeği kayıp bir çocuğun gönül tarhında

Dokudukça şarkıları

Eklemlerinde düşlerin

Bir de kisvesi kara elemlerin

Hele ki dokunaklı ömrün tıpasında

Kâh üzüldüğüm kâh üzdüğüm bedellerim…

 

Deme asla deme, neden.

Sorsan bile söylemem üstellik

Zaten bir redifte kesiştiği yolumun;

Bir de seherde ağladığımı saklarken

Uyuyan meleklerimden

Tanrı baş aşağı etti işte

Yolu zulme düşenlerin şeceresinde

Kayıtlı onca imgeyi de tehir etti

Hem de elinin tersiyle

Ve silerken gözlerimi

Anaç bir tavırla

Bilmediğimden değil de bildiklerimi söylemezken

Hele ki gayri kabulü rücu bir esefle

Gölgeleri bile boykot ederken

Evren.

 

Kanmayı ben istedim,

Öyle ya yoksa nasıl büyürdüm

Ellerinde tefi Çingene kadınların,

Dillerinde de esef

Hem de bin pişmanlıkla çıkıp da yola

Varmayı tehir ettiğim o matemde

Kayıtsızlığında mahremimim

Düşe kalka içimin cinleri

Adam çarpmayı değil de

Çarpmayı öğrenemediğim hüznü şu kuşatmada

Esir düştüğüm kampın merkezinde

İlahi Aşkın da ulaşmayı dilediğim mertebesinde.

 

Hani bir ıslık çalsam da düşse peşime

Mutluluğun notalarını da giyinsem sebepsizce

Bu da yetmedi seğirtsem aklımın iplerinde

Takılı bir tantana,

Kasveti bile görmezden geldiğim

O canlı cenazenin yüzü suyu hürmetine

Gülmeyi hep ertelediğim dokunaklı şeceremde

Bir de boykot ettiğim iç sesimin

Aksanında aksarken tepe taklak olmayı

Ben dilemedim ki.

 

( Sevmekse Hayatın Alfabesi... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 29.08.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.