Bazen tuz buz yüreðim, bazen alev içinde,

Duyuyorsan sebebim! öyle yan, öyle yan ki.

Ben âh nedir bilmezdim, çýk karþýma “niçin de,

Söndürdün güneþimi, öyle bulanýk tan ki!.

Bazen Yanardað’larda dolaþýp eriyorum,

Eriyen bu bedeni yollara seriyorum,

Bir daha kavuþmayýz yetiþ! can veriyorum,

Yüreðim gözlerimden akýp gidiyor sanki.

Gel! kurbanýn olayým teslimiyet ânýnda,

Yüreðini uðurla, sen de yürü yanýnda,

Bir damlacýk merhamet eðer varsa kanýnda,

Sitemim yakarýþtýr, yalaným yok inan ki.

Ayser ÖZBAKIR