Online Üye
Online Ziyaretçi
Kıvrılır yılan gibi yükseldikçe yolları
Kuru toprak serpilmiş, sarar gibi çölleri
Yapsak piknik, kavurur Arap gibi dölleri
Kışa ayar, sayan gün, olmaz mı Erciyes’te!
Gözler doruğa bakar, kalmış buz parça, parça
Teleferik gitse de, akıyor sular çokça
Kayamadan dönüyor özleyenler çabukça
Erise kar, kıştan gün, olmaz mı Erciyes’te!
Sönmüş yanardağ derler, patlamış bir zamanlar
Hiddetinden kaçanlar, olmuş belki yananlar
Aşk öldürdü o çağda, sevilesi sananlar
Eserken rüzgâr, hüzün, olmaz mı Erciyes’te!
Mimar Sinan gözünde yedi tepeye baktım
Erciyes’e kaç şiir İstanbul’unda yaktım
Her eserde, bir tepe görünür gibi aktım
Yabancı diyar, sürgün, olmaz mı Erciyes’te!
Pencere kenarında, âşık oldum baka baka
Tüm Çocukluğum böyle geçti, bu mıntıkada
Gitmem sanırdım, varmış gibi kaydım sabıka
Özler gibi yar, hazan, olmaz mı Erciyes’te!
Kayseri’nin evladı, Erciyes kokar teni
Konaklar inşa eder üzerine zengini
Gezdim de Türkiye’mde göremedim dengini
Çıkmaz mı yazar, sultan, olmaz mı Erciyes’te!
Saffet Kuramaz