Biz küçükken,
Göz yaþý ve sümügümüzü,neyinen silecegimizi bilmezdik.
Kirli, yamalý kazak kolu
Küllük harmanlayan elimiz
birde cebimize hiç konulmamýþ,beyaz Peþkirimiz vardý.
Ne utanýrdýk yoksuluktan
yalanlarýmýzý, saklayarak oynardýk.
Davar izine, Köse ölüsü agýtlara
birde dügünlerde Salafat yarýþýna ayrý gülerdik.
"Hey huluma huluma
su doldurdum tuluma
vereceksen dogru salafat ver
köpek gibi uluma
Diyelim Allah Allaaah verelim Muhammed Aliye Salafat"….
Kiskiçli çigdemin Tereyaglý Bulgura karýþýp
yufkaya serilmesiydi dünyamýz..
Umutlarýmýz,Kaf dagýnda yeþersin diye
Zümrütü Anka´ya rüþvetimiz,
gak deyince et, guk deyince suydu
Ayaza çalan gecelerin, Kuþburnu çaylý masallarýnda.

Kerbela dan imamlar gelecekti
çatal kýlýçlý babasýyla,
Boylarý kavak kadar uzun
kollarý sögüt dallarý kadar çoktu
Dogruyacaktý yoksullugu
imanýmýz gevredi beklemekten
ve ne çok göz feri tükettik binlerce yýl.
Meger,
etten kemikten, kandan,sinirdenmiþ herkes.
Din, din diye helal lokmamýzý,
filo ambarlarýna istiflediler, geceler boyu.

Karanlýk odalarda
acý ve yoksullugumu büyütmüþüm.
Týrnak izlerim var hala,
isten sararmýþ Kireç duvarlarýn döþünde

Ben,iç çektigim acýlarýmý,
tuzlu sularýmdan tanýrým güzelim..

hadi utanma, tut elimden..

Haydar Metin