Ey fâni sevgili!

Malesef kalbimi eğlence sandın,
Kullanıp atmaya utanır insan;
Aldığın âhlarla emin ol yandın,
Sevdirip gitmeye utanır insan..

Hangi ara ateş bacayı sardın?
Nereye dönersem orada vardın,
İçimde sönmeyi bilmeyen nardın,
Bağrımda tütmeye utanır insan..

Göz ucuyla beni öylece süzüp,
Deli gibi seven gönlümü üzüp,
Ardın sıra nice mısralar düzüp,
Dilimden ötmeye utanır insan..

Uğrunda dostumla arayı açtın,
Ümitler vererek vefâsız kaçtın,
Gidip sırlarımı yâd elde saçtın,
Hasmımı tutmaya utanır insan..

Tarsûsî Allah'a etmiş havale,
Sayende göz yaşı oldu şelale,
Ne halde idi ne düşürdün hale,
Zulümler etmeye utanır insan..

"Adem KAÇAR - 27/09/2017"
( Utanır İnsan.. başlıklı yazı Âşık TARSUSİ tarafından 27.09.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.