Herkesin etrafında dönüyor dünya
Ayıya dayı demek marifet olmuş!
Söylenir olmuş yalan, gördükçe rüya
Eğlence, gırgır, yaşam şatafat olmuş!
Ana, baba, komşu, kul hakkı, nafile
Ne yaşar ne de çeker tek bir selfie
Üstelik görmüyor da dönse sefile
Havada uçuşan söz, iltifat olmuş
Ben yarattım der kibri, güvendir sihri
Kuşatmış böyle zalimler tümüyle şehri
Bataklığa çevirmiş akarken nehri
İsraf etmek fıtrattan, sarfiyat olmuş!
Keşke dönse Kâbe’de dünya yerine
Karaya baktıkça, yok derdi define
Çanakkale şehitse, ağlar Ezine
Varsa yoksa her hali menfaat olmuş!
Ne yapsamda olmuyor, ne zormuş sabır
Nereye kadar böyle, kader mi kahır
Nasıl nasır bağlamış bir buçuk asır
Kara toprak üstünde, saltanat olmuş!
Toprağı ancak şehit kanı karartır
Geride kalan canı nasıl sarartır
Anlamam hala, düşman nasıl ayartır
Kara toprak her yerde, felaket olmuş!
Silkinmiş her korkudan, ağlamak haram
Tendeki pis kokudan kurtarmış hamam
Çanakkale ruhuyla kıldırmış imam
Vatan evladına bu, hidayet olmuş!
Saffet KURAMAZ