Döve döve tavlanır demir, vur ha vur çekiç
Şekil alır sabırla, görünür pırıl pırıl
İnsana da anlatmak gerek yandıkça kerpiç
Tandırdaki kor alev, tat katar aşa nasıl!
Ateş insanı yakar oysa, olsa sinirli
Etrafında kim varsa zarar verir zehiri
Gitmezse o ortamdan yoktur bunun tehiri
Kuş gibi olur yalnız kalınca, esmez yeli…
Ağızdan çıkan her söz dua yerine geçer
Kızdın mı susmayı bil duydun mu kötüyü sil
Aka dokundu mu kir gündüz karanlık saçar
Doğru yoldaki sınav çetin, sukut etsin dil!
Sabrın sonu selamet, duada var keramet
Aşkın ateşi yaksa söndürür de ibadet…
Anlamını bilerek oku Kur ’andan ayet
Hoşgörün gönle ayna olsun, tövbeyle diril!
Günahkâr kıskanırsa sana hazırlar defin
Küfür ateşi yaksa, para etmez sedefin!
Dosdoğru yoldan yana olsun daim hedefin
Azgınlıktaki ısrar, insanı bırakır cahil…
Zamanında yemezsen kurtlanır alıçların
Ata vurdukça kişner, huylandırır kırbacın
Korunda nefsi dövsün bulanmasın amacın
Kızgın sirke küpüne zarar, olmazsan ehil…
Saffet Kuramaz