Ötüşen kuşlar sustu
Durdu sallanan ağaç
Durmayan o üç yunustu
Denizse uyuyordu
Hepsi mi bizim için
Bu nasıl bir lütuf ki
Canlandı her şey ilkbahar gibi
Artçı rüzgarlar esti
Yağmur hiç cömert davranmadı mevsime
Sanki yaz geldi
Bir şeylerle alevlendi ruhum
Çok sevmişim ben meğer
Hayat acımasız da olsa
Dövüşmeyi hiç arzulamıyorum
İnsanları sevmeye geldim ben dünyaya
Ah gençliğim
Geri gelmez ki
Düşünüyorum da
Ölürsem bir gün
Gözüm açık gitmeyecek
En azından sevmeyi öğrendim diye
Gülümseyerek ölmeliyim
Tüm eksiklerim tamamlanmışken
Bulmuşken yaşam kaynağımı
Doğan her günün ışıltısını görüp
hissetmek varken
Hiç düşünmezdim ölümü
Hak olmasaydı eğer
Ne mutlu ki
Düşlerin bana öğütlediği yalanlara
hiç kapılmadım
Sevginin bile gerçeğini yaşadım
Uyanmayı tercih ettim yalancı rüyalardan
Yoksa nasıl sonbaharı
İlk bahar gibi görecektim
Doğa öğle gösterse bile
Hiç tercih etmiyorum sonbaharın hüznünü yaşamayı
Baharı seviyorum ben
Gözlerin gözlerim olduysa eğer
Var bir hikmeti sevmenin
Belki onun için hep baharı yaşıyorum
Bugünlerde huysuz bir at gibi
Seviyorum sahibimi
Ama seviyorum işte
Kimse demesin
Ne kuş kalmış
Ne rüzgarlar
Kimse denizde yunus bir hayal demesin
Hepsi gerçek işte
Hepsini görürsünüz sevdinizse
Sözlerim
Sevginin diliyle
Aşkı tarif eder ya insan
İşte öyle
Senin için demek
Seninle demek yani
Beyaz da güzel elbet
Siyah da öyle
Yeter ki sev
Sevmeyi iste
Ve bu şiir de sana sevgili
Gözlerini yum ve dinle
"Avuçlarımdan kayıp gider mi hayat" Bilmem
Bildiğim göz göze kaybolmak dünyadan
Ya da hep umut taşımak ölümsüzlüğe
Bir mum ışığında da olsa
Aydınlık görmek her şeyi
Ve hep seninle
Mevsimler dönsede zaman zaman
Kışların zaferi uzun sürmeyecek
Öyle bir şey ki bu
Öyle bir şey ki güneşe hep yakın olmak arzusu
"Seni seviyorum" demek gibi bir şey
Şimdi varsın kıskanmasın yıldızlar
Ayaklarımız
Kum tanelerini ezerken
Hep beyazı sevmeli
Ama siyahın da gönlünü alarak
Sadece sen ve ben
Siyahla beyazı bu kadar çok sevebiliriz
Mehmet Fikret ÜNALAN
20 Ekim 2017 Saat 00.40
Güzelçamlı/Kuşadası