1 Dilimlenen Fısıltılar
sokak alabildiğine yalnızdı
ve pembe değildi panjurlar
en çok sevdiğimsin dedi,
kış kadını 
peki ama niye dedi adam
sustular ...
büyütülecek bir şeyler vardı
büyüttüler iyice
çok yağmur yağdı sonra,
biraz daha yaşlandı adam,
olmadık yerde
ve Tanrı geri aldı verdiklerini

yağmur,çamur vardı
alışmış içim
çıkmayan iki çıt sesi
ah vardı
vah vardı
daha neler neler
ve kaburga kemiği adamın
aynı kadını yaratsam mı yeniden,
diye düşündü Tanrı
iç geçirdi gölgenin biri,
dilimlenirken fısıltılar
avaz dı vaz’ı kadim
vaz geçildi...


Demir Mutlugil
( Dilimlenen Fısıltılar başlıklı yazı DemirMUTLUGİL tarafından 25.10.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.